DE DIEPGANG VAN EEN BAKJE VLA
*Een heel gewone maandag*
Ik zat vanmorgen in de auto richting huis en ik kwam er ineens achter dat ik al minutenlang compleet in gedachten was en niet bewust op de weg lette. Toch ging het autorijden helemaal prima. Grappig om te merken hoeveel je doet op de automatische piloot.
Toen ik thuis kwam heb ik een vruchten crumble gemaakt. Eigenlijk was ik net van plan om wederom op de lijn te gaan letten vanaf maandag. De vruchten crumble mislukte omdat ik het (zonder wekker) nog eventjes onder de gril zette.
Ik lag in de tussentijd alweer languit op de bank iets op mijn telefoon te doen. Ik heb de zwarte crumbles eraf geschraapt en weggegooid. De rest ging nog prima.
Als je van jezelf niets lekkers mag dan duurt een dag echt heel erg lang.
Toen kwam de glazenwasser. Die had zijn trap niet goed tegen mijn achtergevel gezet waardoor hij omviel. Nu zijn er 3 dakpannen stuk. Op dat soort momenten denk ik dan; waarom heb ik geen vriend die aannemer is.
Waarom woon ik niet in een appartement maar in een echt huis met een dak waar van alles stuk kan gaan. Zo is er altijd iets te regelen.
Ik heb ook nog boodschappen gedaan bij de ALDI. Ik ga geregeld naar een andere supermarkt. Voor de variatie. Ik hou van variatie. Zo ook in mijn huis en kledingkast. Ik heb bewondering voor mensen die alles altijd hetzelfde houden.
Hun inrichting, hun winterjas, hoe hun haar zit. Volgens mij hebben deze mensen veel innerlijke rust en zijn ze heel tevreden. Ik zit eraan te denken om op 2 muren streepjes behang te doen met kleurtjes. Maar ik weet nu al dat ik daar spijt van krijg.
Ik heb geen innerlijke rust. Tenminste meestal niet. Aan de ene kant ga ik volgens mij het beste op een heel klein en simpel leventje maar tegelijkertijd verlang ik naar groots en meeslepend. Het is nu een beetje ertussenin. In de realiteit vrij simpel maar in mijn hoofd met wat meer glans en glitter.
Waar is de tijd gebleven dat er geen social media was…. Wat deed ik toen eigenlijk? Ik weet dat ik vroeger wel verslaafd was aan Glossy Magazines zoals de Marie Claire, de Elegance etc. Je kon mij niet gelukkiger maken dan een stapel van deze prachtige bladen. Waarschijnlijk zat ik daar toen in weg te dromen. Ik koop ze nu nooit meer. Dat scheelt wel een hoop geld.
Ik merk dat ik teveel leef in de toekomst. Als ik dit bereik, als ik dat heb of als ik dat ga doen dan is het goed. Maar het is nu al goed. Dus ik ga zo andijvie stampot maken voor mijn jongens. Lekker simpel.
Tot de volgende vla!
