Mag het roer (al) om?
De situatie waarin ik nu zit (ziek thuis en niet met griep, zie mijn vorig Blog), dat doet wat met je. Althans met mij.
Iedereen wenst je liefdevol het beste, pak je rust, neem je tijd, je hebt maar 1 lichaam. Maar dat lukt dus niet! Allereerst omdat ik een groot verantwoordelijkheidsgevoel heb, en niet naar je werk gaan past daar niet in. En waarschijnlijk ook omdat ik te lang in een soort overlevingsmodus heb gestaan en dat krijg je dus niet 1,2,3 uit je systeem.
Mijn hoofd staat ook niet stil. Hoe ben ik hier nu weer in verzeild geraakt? 7 jaar geleden een zooitje embolieën in mijn longen, een paar jaar daarna een TGV (tijdelijk geheugenverlies) en nu weer dit. Zit er een boodschap in? Doe ik het niet goed? Probeer ik het Te goed te doen? Past mijn leven zoals het nu is nog wel? Oftewel: mag het roer om ?
Tijdens de uurtjes die ik op de bank doorbreng, kijk ik het programma op NPO “Onderweg naar de liefde”. Soort van B&B vol liefde maar dan zijn dit singles die door Europa trekken in hun camper (lees=omgebouwde bus) met de namen Bonny en Frugo of zoiets. Hartstikke leuk om naar te kijken!
Beetje rommelen om je huis op wielen. 1x per week een wasje draaien. Je haar wassen in een beekje met fris helder water en langzaam rijden door uitgestrekte gebieden.
Dat is echt een droom van mij. Zodra mijn jongens op zichzelf wonen (dat mag best nog even duren want gezellig). Dan koop ik het liefst een kleiner huis of appartement en een campertje. Ik durf natuurlijk de snelweg niet op, dus mijn vriend moet mee. Dat vind hij vast wel leuk. Ik zorg tussendoor voor koffie en een boterham. De tweebaans binnenwegen die pak ik wel.
Dat lijkt me zo heerlijk. Back to basic met zo min mogelijk spullen. Ik verlang echt naar een leven zonder stress en druk. Ik kan daar lijkt wel steeds slechter tegen. Dat meer, groter, beter en sneller. Ik zit zelf net zo vast in deze sneltrein maar verlang ernaar om over te stappen naar een langzaam tuffend wagonnetje met uitzicht op een veld met zonnebloemen of lavendel.
Is dat mogelijk? Nu nog niet maar misschien ooit 🙂
Daar ga ik nog eens verder over mijmeren..
Wat heb jij nog voor dromen?
Liefs Danielle
Een huis op Mallorca, op een berg… en daar schilderretraites organiseren….
Dat gaat jou zeker lukken ! Mooi om te zien wat er allemaal gebeurd is de afgelopen tijd bij jou. Je gaat als een raket.
Liefs!